Vliegveldverhardingen
Verhardingen op vliegvelden zijn een speciale vorm van bedrijfsverhardingen. De belastingen en de economische belangen zijn hier echter nog groter. Op bijna alle vliegvelden in Nederland zijn betonverhardingen toegepast. Vanwege de statische belastingen die optreden bij platforms, zijn deze veelal in beton uitgevoerd. Maar ook de baankoppen worden vanwege de wringende belasting meestal in beton uitgevoerd. In het buitenland zijn ook start- en landingsbanen aangelegd die in beton zijn uitgevoerd.
Hoge eisen aan vlakheid
De algemene trend is dat vliegtuigen steeds groter en zwaarder worden. De verharding moet ervoor zorgen dat hun belastingen zonder vervormingen worden gedragen. Zeker als vliegtuigen langere tijd op een plaats staan, oefenen zij grote belastingen uit op de verharding. Aan de vlakheid van de platforms worden hoge eisen gesteld. Beton is hiervoor het aangewezen materiaal. Niet alleen vanwege de goede bestandheid tegen wringende en statische belasting, maar ook vanwege de vereiste vloeistofdichtheid in verband met de de-icing van vliegtuigen. Het residu van het spuiten wordt opgevangen in met roosters afgedekte goten en afgevoerd, zodat deze vloeistof niet in het oppervlaktewater terechtkomt.
Platforms in ongewapend beton
In het verleden werden platforms uitgevoerd in voorgespannen beton. Tegenwoordig gebeurt dit in ongewapend, gedeuveld beton, met plaatafmetingen van ongeveer vijf bij vijf meter. De voegen worden naderhand opgezaagd en voorzien van een voegvulling. Dit is nodig in verband met de vloeistofdichtheid.
Kwaliteiten
Vliegveldbeheerders kiezen niet voor niets voor betonverhardingen. Cruciale kenmerken in dit verband zijn multifunctioneel, zwaar stationair belastbaar, blijvend vlak, bestand tegen hoge puntlasten, vloeistofdicht en onderhoudsarm. Deze kwaliteiten komen in het bijzonder de beschikbaarheid ten goede.